Την ερωτική ζωή μπορεί να απολαύσουν οι καρδιολογικοί ασθενείς που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Σύμφωνα με έρευνες τα περιστατικά αιφνίδιου θανάτου και ανακοπής κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης είναι ελάχιστα.

Σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής παρουσιαστούν συμπτώματα, όπως στηθάγχη, δύσπνοια, βήχας, συνιστάται η άμεση διακοπή της ερωτικής συνεύρεσης και η ενημέρωση του θεράποντος ιατρού», δήλωσε ο καθηγητής Καρδιολογίας και διευθυντής της Γ’ καρδιολογικής κλινικής ΑΠΘ του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Βασίλειος Βασιλικός με αφορμή τη διαδραστική ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί σήμερα 17 Μαΐου, από τις 6 το απόγευμα έως τις 10 το βράδυ, στην αίθουσα «Μωρίς Σαλτιέλ» του συνεδριακού κέντρου του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό.

Παράλληλα, ανέφερε ότι «οι έρευνες δείχνουν ότι η ερωτική συνεύρεση είναι ασφαλής σε ασθενείς που δεν παρουσιάζουν συμπτωματολογία και τα περιστατικά αιφνίδιου θανάτου και ανακοπής κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης είναι ελάχιστα. Άλλωστε μια ισορροπημένη σεξουαλική ζωή συμβάλλει, όπως και η άσκηση, στη γενικότερη σωματική και ψυχολογική υγεία των καρδιολογικών ασθενών».

Κλειδί η ψυχική ισσοροπία

Ωστόσο ο κ. Βασιλικός επισήμανε ότι «το σεξ είναι καλό να αποφεύγεται σε ασθενείς με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια ή στηθάγχη που προκαλούνται με την ελάχιστη κόπωση».

Αναφερόμενος στη ψυχική υγεία, ο κ. Βασιλικός τόνισε ότι πολλές φορές η εκδήλωση κάποιας χρόνιας νόσου, όπως είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις, συνδυάζεται με αίσθημα άγχους, απόγνωσης και κατάθλιψης.

«Η ψυχική ισορροπία βοηθά σημαντικά και στη συμμόρφωση των ασθενών στις θεραπευτικές οδηγίες. Η διαχείριση του άγχους, η υιοθέτηση θετικής στάσης ζωής, η χρήση τεχνικών χαλάρωσης, όπως οι τεχνικές αναπνοής, ο διαλογισμός και οι υγιείς κοινωνικές σχέσεις, συμβάλλουν σημαντικά. Για τις περιπτώσεις με εμμένοντα αισθήματα ανησυχίας, άγχους και κατάθλιψης που δυσκολεύουν την καθημερινότητα, είναι απαραίτητη η βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας», είπε ο κ. Βασιλικός.

Διατροφή και άσκηση

Σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των καρδιολογικών ασθενών παίζει και η διατροφή. Σύμφωνα με τον κ. Βασιλικό, «συνιστάται μείωση της κατανάλωσης τροφίμων που περιέχουν κορεσμένα και τρανς λιπαρά οξέα, όπως τα τηγανιτά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα σνακ, αλλά και τα λιπαρά κρέατα.

Καλό είναι να προτιμώνται τρόφιμα με μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως το ελαιόλαδο και τα ωμέγα-3 λιπαρά που βρίσκονται σε σολωμό, σαρδέλες και καρύδια.

Επίσης οι καρδιολογικοί ασθενείς πρέπει να αυξήσουν την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε φυτικές ίνες, όπως δημητριακά, φρούτα, λαχανικά και όσπρια και να ελαττώσουν την κατανάλωση αλατιού, καθώς σχετίζεται με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο «κρυμμένο» αλάτι σε τροφές όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, κ.α.».

Γιατί είναι αναγκαία η άσκηση

Από την πλευρά του, ο καρδιολόγος, υπεύθυνος και συντονιστής σχολείου ασθενών και ιατρείου καρδιαγγειακής πρόληψης και ψηφιακής καρδιολογίας της Γ’ πανεπιστημιακής καρδιολογικής κλινικής ΑΠΘ, Κώστας Μπακογιάννης μίλησε για την ανάγκη της ενυδάτωσης των καρδιολογικών ασθενών, συστήνοντας την κατανάλωση νερού και υγρών, αλλά όχι αναψυκτικών που είναι πλούσια σε ζάχαρη.

Επιπλέον συνέστησε περιορισμένη κατανάλωση αλκοόλ, ενώ διευκρίνισε ότι σε κάποιες καρδιαγγειακές παθήσεις συστήνεται πλήρης αποχή από αυτό.

«Η άσκηση ξεκινάει με ήπιο ρυθμό, ενώ η έντασή της ανεβαίνει σταδιακά και ολοκληρώνεται με τον ίδιο τρόπο αντίστροφα, μέχρι να επανέλθουν οι καρδιακοί παλμοί σε φυσιολογικά επίπεδα. Αν εμφανιστούν συμπτώματα, όπως πόνος στο στήθος, έντονη ζάλη, δύσπνοια κλπ, συστήνεται η διακοπή της άσκησης και η αναζήτηση ιατρικής βοήθειας», τόνισε ο κ. Μπακογιάννης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι καρδιολογικοί ασθενείς μπορούν να ασχοληθούν με όλες τις μορφές άσκησης, όπως αερόβιες (περπάτημα), ασκήσεις ενδυνάμωσης με λάστιχα ή ζώνες αντίστασης, ασκήσεις ισορροπίας και ευλυγισίας,  τουλάχιστον για 150 λεπτά την εβδομάδα, με συνέπεια. Αυτές οι γενικές οδηγίες πρέπει να εξατομικεύονται σε συνεννόηση με τον ιατρό και τους ειδικούς της άσκησης, με βάση το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς».